Nałóg potrzebny od zaraz.

No i „natchła” mnie szanowna Iw, i w trwogę wpędziła. Zacząłem szybko szukać swoich nałogów. A tu nic. Kurna, to chyba niezdrowo tak bez nałogów żyć. Papierosów nie palę, tzn. czasem zapalę ale do nałogu to mi daleko. Alkohole owszem, lubię od czasu do czasu, ale zawsze z umiarem, więc nawet sponiewierać mi się jest coraz trudniej. Tych parę wypalonych kiedyś turystycznych jointów, trudno nazwać nałogiem. Gołe baby też nie, pornole mnie nudzą a gołe baby z photoshopa nie kręcą. Nawet od blogowania nie jestem uzależniony. O Boshe! Jaki ja nudny jestem. Nawet jak pójdę na podryw, to po godzinie rozmowy o tym samym, występuje niezależne ode mnie ziewanie. W ogóle rządzą nami jakieś cholerne szablony. Powtarzamy w kółko to samo w rozmowach, jakbyśmy uczyli się na pamięć rozmówek Polsko-Polskich. Jakaś paranoja. O i nawet paranoja nie jest moim nałogiem. Tak się żyć nie da. Co najwyżej pod nałóg można podciągnąć moje ironizowanie rzeczywistości, ale to czyni ze mnie jedynie satyra w średnim wieku. Ludzie pomóżcie! Wpędźcie mnie w jakiś rozsądny nałóg! Plissssss...