***
Poza ziemią głębia stworzeń
Z których kosmos jest kropelką,
Poza życiem myśli zgubne
W grzywach koni wiezionych na rzeź,
Poza trwaniem rzeki wspomnień
Pełnych słów szeptanych w biegu,
Poza światem własny kąt
Odebrany skromnej muzie dawnych lat.
Poza snem złudna trzeźwość
Tępy masyw ludzkich skał,
Poza jawą nieśmiertelność
Utopiona w literatce nocy,
Poza tobą milion gwiazd
Tęskniących w wodach zimnych jezior,
Poza mną wszystko co ma sens
Szary pył polnych dróg.
(1998)
Piękny obraz!!!
OdpowiedzUsuńWiersz też niezwykły, pełen tęsknoty i obrazów.
OdpowiedzUsuńAle pamiętaj, tylko Ty decydujesz o tym, czy poza Tobą jest wszystko, co ma sens! :))
Dziękuję. Na studiach pisałem wiersze, dość sporo. Ale musiałem mieć doła wtedy, nie to co teraz:D
OdpowiedzUsuńJa też największe doły miewałam w liceum, potem już trochę mniejsze na studiach, bo miałam mniej czasu. A teraz w porównaniu z tym, co było minidołeczki, takie jak do golfa :))
OdpowiedzUsuń:):):):)
OdpowiedzUsuń