środa, 15 września 2010

Hmm...




„ Nie ma gorszego zła od pięknych słów, które kłamią.

— Ajschylos



Ludzie są głupi: podaj im odpowiednie wytłumaczenie, a niemal we wszystko uwierzą. Są głupi, więc uwierzą w kłamstwo, bo chcą, żeby to była prawda, lub dlatego, że się obawiają, iż to może być prawda. Mają w głowach mnóstwo wiadomości, faktów, przekonań — przeważnie fałszywych, ale uważają, że to wszystko prawda. Ludzie są głupi. Rzadko widzą różnicę między kłamstwem a prawdą, lecz wierzą, że zawsze odróżniają jedno od drugiego, więc tym łatwiej ich oszukać.

— Terry Goodkind
Miecz Prawdy: Pierwsze prawo magii



Jak do tego doszło, że nasze wygodnie urządzone społeczeństwo utraciło zmysł wartości prawdy? Życie stało się tak łatwe, że sądzimy, iż można się już bez niej obejść. Kłamca nie potrzebuje już się obawiać, że jego kłamstwa doprowadzą go do śmierci głodowej. Gdyby życie było nieco trudniejsze i ktoś, komu nie można zaufać, niełatwo znajdowałby pracę i poparcie u ludzi, może nie oszukiwalibyśmy tak beztrosko siebie i innych.

— Thomas Merton
Nikt nie jest samotną wyspą



Mówi się, że miłość jest ślepa. Wierzcie mi, to zupełne kłamstwo - nie ma niczego bardziej widzącego niż prawdziwa miłość. Niczego. Jest ona czymś najwyraźniej widzącym pod słońcem. Poświęcenie jest ślepe, przywiązanie jest ślepe, pożądanie jest ślepe - ale nie prawdziwa miłość. Nie popełnij błędu i nie nazywaj tych uczuć miłością.

Anthony de Mello — Przebudzenie (W objęciach wspomnień)



Na pogrzebach starych prawd najgłośniej płaczą nowe kłamstwa.

Władysław Grzeszczyk — Parada paradoksów



Nikt się tak nie lituje nad kłamczuchem jak ktoś podobny do niego.

Carlos Ruiz Zafón — Cień wiatru » Daniel Sempere, narrator (Miasto cieni, 1954, 37)




[...] dobrze jest wiedzieć, że kłamstwo często szkodzi innym, ale jeszcze częściej szkodzi kłamcy, bo go wewnętrznie pustoszy.

Leszek Kołakowski — Mini wykłady o maxi sprawach



Czasem kłamstwo tak przystaje do prawdy, że trudno żyć w tej szparze.

Stanisław Jerzy Lec „

Kiedy mam ochotę rzucić wszystko w cholerę i odejść daleko stąd? Wtedy gdy zaczynam odnosić przytłaczające wrażenie kłamstwa. Gdy wokół mnie atmosfera gęstnieje od permanentnego ściemniania, wykorzystywania, grania emocjami, uczuciami, poglądami. Mam ochotę odejść, gdy słyszę słowa, że taki jest świat, że takie jest życie. Wtedy mam ochotę rzucić wszystko w cholerę i odejść daleko stąd w poszukiwaniu swojego świata idealnego, swojej Atlantydy. Pewnie nie ma takiego świata, ktoś pomyśli nie bez racji, ale mimo to odejdę choćby po to by szukać, może ze skrawków jakie napotkam uda się poskładać takie idealne miejsce. Taka myśl jest dla mnie coraz bardziej kusząca. Coraz bardziej nabieram odwagi poszukiwacza. A jutro będzie okazja. Hm...

7 komentarzy:

  1. To prawda, że ludzie kłamią..
    Nie lubię, a nawet więcej.
    I nudzi mnie. Najzwyczajniej zanudza, na śmierć.
    A kłamcom się zdaje, że tacy są błyskotliwi.. żal, nie?

    dobrej nocki:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Ręce mi czasem opadają, to już nawet nie wkurzenie tylko żenada. Chyba się nie nadaję do tej rzeczywistości. ;) Dobrej i miłej nocy Kate.:)))

    OdpowiedzUsuń
  3. Ale pozwalamy się okłamywać przeważnie jednak na własne życzenie :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Dziwię się niespożytej chęci do plecenia tych wszystkich bzdur przez kłamców.
    Mnie by się nie chciało...

    OdpowiedzUsuń
  5. Można znaleźć swoją Atlantydę i zyczę Ci tego z całego serca. Bo ja znalazłam. Właśnie w Izerach :-)

    OdpowiedzUsuń
  6. Cieszę się, jako Lubaniak od urodzenia, wiem że są tu naprawdę piękne miejsca:)))))

    OdpowiedzUsuń